BTiP 2019, nr 3 – Artykuł 4

Streszczenie: W artykule określono zakres szkolenia specjalistycznego w Marynarce Wojennej RP uwzględniający przeobrażenia środowiska bezpieczeństwa. W rozumieniu autora system ten tworzą zarówno uczelnie kształcące kadry oficerskie, jak i realizowany w jednostce wojskowej proces szkolenia, uzupełniany przez ćwiczenia oraz różnorodne formy kształcenia dodatkowego. Jego zakres tematyczny, poza wiedzą ogólną, wynikać powinien ze specyfiki narodowej polityki bezpieczeństwa, uwarunkowań prowadzenia działań w ramach systemu kooperacyjnego (sojusze wojskowe, koalicje ad hoc i układy regionalne) oraz przyjętej koncepcji rozwoju sił zbrojnych i ich wyposażenia technicznego. W przypadku sił morskich dodatkowymi czynnikami wpływającymi na kształt systemu szkolenia są: międzynarodowe wymogi dotyczące zakresu wiedzy specjalistycznej pracowników morza oraz specyfika samodzielnego działania na akwenach morskich, wymagająca umiejętności podjęcia decyzji przy ograniczonym wpływie na jej ostateczny kształt dowództwa wyższego szczebla. Z tego względu w artykule nie odniesiono się w pełni do zakresu szkolenia ogólnego oraz poziomu wyszkolenia morskiego, gdyż stosowanie Konwencji STCW i tzw. dobrej praktyki morskiej oraz umiejętność obsługi sprzętu w przypadku załóg okrętów jest wymogiem podstawowym, gwarantującym bezpieczeństwo ich zdrowia i życia. Natomiast w odniesieniu do szkolenia bojowego uznano, iż w trakcie studiów przyszli oficerowie MW RP powinni jedynie zapoznać się z zasadami prowadzenia działań bojowych rodzajów sił morskich, obsługą urządzeń i uzbrojenia oraz elementami dowodzenia, a praktyczne umiejętności sukcesywnie nabywać w ramach działalności szkoleniowej w jednostkach wojskowych oraz na kursach specjalistycznych. Określa to sposób organizacji systemu szkolenia w MW RP, który powinien być podzielony na trzy etapy. Zaproponowane rozwiązania są autorską koncepcją nie tylko procesu szkolenia w MW RP, ale także wizji wykorzystania potencjału sił morskich do realizacji polityki państwa, w których system ten odgrywa istotną rolę.
Słowa kluczowe: szkolenie morskie, szkolenie bojowe, marynarka wojenna
Abstract: The article specifies the scope of specialist training in the Polish Navy, taking into account the transformation of the security environment. In the author’s understanding, this system consists of both schools educating officers and a training process carried out in a military unit, supplemented by exercises and various forms of supplementary education. Its thematic scope, apart from general knowledge, should result from the specifics of the national security policy, conditions for conducting activities under the cooperative system (military alliances, ad hoc coalitions and regional arrangements) and the adopted concept of the development of armed forces and their technical equipment. In the case of marine forces, additional factors affecting the shape of the training system include international requirements concerning the scope of specialist knowledge of sea workers and the specificity of independent operation on sea areas, requiring the ability to make a decision with a limited impact on the final shape of the high-level command. For this reason, the article does not fully address the scope of general training and the level of maritime training, since the application of the STCW Convention requirements is a basic requirement. On the other hand, with reference to combat training, it was considered that during the study the future officers of the Polish Armed Forces should only become acquainted with the principles of conducting combat operations of naval forces, equipment and weapons and command elements, and practical skills – should be successively acquired as part of training activities in military units and specialist courses. This is defined by the way of organizing the training system in the Polish Armed Forces, which should be divided into three stages. The proposed solutions are the original concept of not only the training process at the Polish Armed Forces, but a vision of using the potential of naval forces to implement the policy of the state, in which the training system plays a significant role.
Key words: naval training, combat training, Navy
Zusammenfassung: Im Artikel wurde der Umfang der fachbezogenen Schulung in der Kriegsmarine der Republik Polen mit Berücksichtigung der Umwandlungen des Sicherheitsmilieus bestimmt. Der Autor verstand es auf diese Weise, dass dieses System sowohl von den die Offiziere ausbildenden Hochschulen, als auch dem in den militärischen Einrichtungen umgesetzten Schulungsprozess gebildet wird, was durch Übungen und verschiedene Formen der Weiterbildung ergänzt wird. Sein Themenbereich soll sich, außer dem Allgemeinwissen, aus der Spezifik der nationalen Sicherheitsstrategie, Bedingungen für die im Rahmen des Kooperationssystems geführten Tätigkeiten (Militärbündnis, Koalitionen ad hoc und regionale Abkommen) ergeben, als auch aus dem angenommenen Konzept für die Entwicklung der Streitkräfte und ihrer technischen Ausstattung. Im Falle der Marine gibt es zusätzliche das Bildungssystem beeinflussende Faktoren, und zwar: internationale Anforderungen zum Bereich des fachbezogenen Wissens der Meerarbeiter und Spezifik der selbständigen Handlung auf dem Seegebiet, was von den hochrangigen Führungskräften die Kompetenzen der selbständigen Entscheidung bei beschränktem Einfluss auf ihre entgültige Form verlangt. Angesichts dessen bezog man sich im Artikel nicht völlig zum Umfang der allgemeinen Schulung und zum Ausbildungsniveau der Seeleute, da die Anwendung des STCW-Übereinkommens und der Regeln der sog. guten Seepraxis und die Fähigkeit der Bedienung der Einrichtungen im Falle der Schiffcrews eine elementare Anforderung ist, welche die Sicherheit für ihre Gesundheit und ihr Leben gewährleistet. Bezüglich des Kampfeinsatzes wurde festgestellt, dass die künftigen Offiziere der Kriegsmarine der Republik Polen sich nur mit den Grundregeln der Kampfhandlungen der Arten der Seestreitkräfte, Bedienung der Einrichtungen und Ausrüstung und Elementen der Führung bekannt machen sollen und die praktischen Fertigkeiten allmählich im Rahmen der Schulungen in den militärischen Einheiten und in den fachbezogenen Kursen erwerben. Dies wird durch die Art der Organisation der Schulung in der Kriegsmarine der Republik Polen bestimmt, die in drei Stufen eingeteilt werden soll. Die angebotenen Lösungen sind eine Autorenkonzeption nicht nur zum Schulungsprozess der Kriegsmarine der Republik Polen, aber auch zur Vorstellung der Nutzung des Potenzials der Seestreitkräfte zur Ausführung der Strategie des Staates, in denen dieses System eine wichtige Rolle spielt.
Schlüsselwörter: Seebildung, Kampfeinsatz, Kriegsmarine
Резюме: В статье представлены возможности военно-профессиональной подготовки ВМС Польши, с учетом изменений в сфере безопасности. Система подготовки состоит из готовящих офицерские кадры вузов, проходящих в воинских частях курсов повышения квалификации, а также иных форм дополнительного образования. Тематический диапазон такого типа образования, помимо общих знаний, должен учитывать спе цифику национальной политики безопасности, условия ведения действий в рамках коллективной системы безопасности (военные альянсы, специальные, временные коалиции и системы региональной безопасности), а также принятую концепцию развития вооруженных сил и их технического оснащения. Для ВМС дополнительными факторами, влияющими на форму системы обучения, являются: международные требования, касающиеся знаний морских специалистов и специфики самостоятельной работы на водах морских акваторий, требующей навыков принятия решений при ограниченном влиянии на окончательную форму принимаемых решений со стороны высшего командования. В связи с этим в статье не рассматривается в полной мере система общей морской подготовки, так как положения «Международной конвенции о подготовке и дипломировании моряков и несении вахты», общепринятая морская практика, а также умение обслуживания оборудования экипажами кораблей, является основным требованием, гарантирующим безопасность их жизни и здоровья. В свою очередь боевая подготовка кадров предполагает, что в ходе учебы будущие офицеры ВМС Польши должны только ознакомиться с принципами ведения боевых действий военно-морскими силами, правилами эксплуатации оборудования и вооружения, получить знание в области искусства командования, а практические навыки офицеры будут приобретать во время подготовки в военных подразделениях и на специализированных курсах. Вышеуказанные задачи определяют способ организации системы обучения кадров ВМС Польши, которая должна быть разделена на три этапа. Предложенные решения является собственной концепцией автора, который делает упор не столько на процессе обучения ВМС Польши, сколько указывает на возможности использования потенциала военно-морских сил для реализации политики государства.
Ключевые слова: морская подготовка, боевая подготовка, военно-морские силы